บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ในวันขึ้นปีใหม่ของทุกๆ ปี จะมีการ จับฉลาก กฎของการจับฉลากคือ
พนักงานแต่ละคนจะมอบเงินคนละ 200 บาท เป็นกองทุนของบริษัท
ในบริษัทมีพนักงานทั้งสื้น 300 คน ดังนั้น จะต้องได้เงินกองทุนรวม 60,000 บาท
สำหรับผู้ที่ โ ช ค ดีที่ถูกจับฉลากขึ้นมา ก็จะได้เงินจำนวนนี้ทั้งหมดกลับบ้านในวันงาน
บรรยากาศในสำนักงานครึกครื้นมาก พนักงานแต่ละคนต่างก็เขียนชื่อลงในใบฉลาก
แล้วใส่ลงไปในกล่องสำหรับจับฉลากขณะกำลังจะเขียนชื่อตัวเองลงไปในฉลาก
พนักงานหนุ่มคนหนึ่ง เกิดลังเลคิดถึงแม่บ้านทำความสะอาดของบริษัทที่ลูกชาย ป่ ว ย และกำลังรอผ่าตัดอยู่
แต่เธอไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่าดูแลรักษาลูกชายเธอได้ ทำให้เธอกลุ้มใจมาก
แม้ว่าโอกาสที่จะถูกจับฉลากได้จะเลือนลางเพียงหนึ่งในสามร้อยเท่านั้น
แต่พนักงานหนุ่มคนนั้นก็ตัดสินใจเขียนชื่อของแม่บ้านทำความสะอาดคนนั้นลงไปในใบฉลากของเขา!!
และแล้วช่วงเวลาที่ตื่นเต้นก็มาถึงผู้จัดการจะเป็นผู้จับฉลากขึ้นมาเองพนักงานหนุ่มอธิษฐานในใจว่า
ขอให้แม่บ้านทำความสะอาดคนนั้นได้รางวัลด้วยเถอะ
ในที่สุด ปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นจริงผู้ที่ถูกจับฉลากได้ก็คือ
“แม่บ้านทำความสะอาด”เสียงโห่ร้องแสดงความยินดีดังทั่วสำนักงาน แม่บ้านทำความสะอาดได้ขึ้นไปรับเงินกองทุน
เธอดีใจมากถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่กล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ
“ฉันโชคดีจริงๆ เงินก้อนนี้คงช่วย บรรเทาความเดือนร้อนของฉันและลูกชายได้อย่างมากเลยค่ะ”
เมื่องานเลี้ยงเลิกรา พนักงานหนุ่มคนนั้นยังคงคิดถึงเรื่อง “ปาฏิหาริย์” ที่เกิดขึ้นอยู่อีก จึงได้เดินไปที่กล่องจับฉลาก
เขาลองหยิบใบฉลากในกล่องขึ้นมาใบหนึ่ง เมื่อเปิดดูฉลากก็เห็นชื่อของแม่บ้านทำความสะอาดคนนั้น!!
เขาชักประหลาดใจ เลยหยิบฉลากขึ้นมาเปิดดูอีกหลายใบ
บนฉลากทุกใบล้วนเขียนชื่อของแม่บ้าน เหมือนกันหมดด้วยลายมือที่ต่างกันไป?
พนักงานหนุ่มถึงกับน้ำตาซึม เขาเข้าใจได้ทันทีเลยว่า
ในโลกนี้มี “ปาฏิหาริย์” จริงเพียงแต่ว่าปาฏิหาริย์นั้นไม่ได้หล่นลงมาจากฟากฟ้า แต่เป็นมนุษย์เรานี่เองที่เป็นผู้สร้างมันขึ้นมา
เราต้องรู้จักรักเพื่อนร่วมงานเห็นใจซึ่งกันและกัน สังคมจะเป็นสุข แล้วเราก็จะสุขด้วย
ขอบคุณที่มา (ไม่ทราบชื่อผู้แต่ง) และภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
แหล่งที่มา: ปริญญาชีวิต
